მოწმობა

I. (ვმოწმობ, ვემოწმები) წამება, დაჭეშმარიტება, ანუ დათანხმება რისამე ზედა სიტყჳთ, გინა წერილით (ვეფხისტ. 506), свидетельствовать, свидетельство.

— (ვიმოწმებ) მოღება სხჳსაგან მოწმობისა (მუნვე, 862), свидетельствуюсь.

II. მოწმობა

(მოწმობა - წერილი დასაჭეშმარიტებელი, დასამორწმუნებელი; დაჭეშმარიტების წერილი, свидетельство, аттестат; მოწმობის მიცემა, выдать кому свидетельство, (სამ. ვახტ. 204), მოწმობილი, сверенный - დავით ჩუბინაშვილის ქართულ-რუსული ლექსიკონი) ).